Στη συνάντηση αυτή τέθηκε στα παιδιά ένας προβληματισμός που έπρεπε να προτείνουν κάποια λύση. Απαιτούνταν δηλ. ανάπτυξη κριτικής σκέψης.
Στην ιστορία μας , μέσα σε μια λιμνούλα υπήρχε ένα ψαράκι, ( τα παιδιά το ονόμασαν μελισσόψαρο και το ζωγράφισαν όπως ήθελε το καθένα) ,που δεν το πρόσεχε κανείς γιατί περνούσε απαρατήρητο. Παρ’ όλο που ήθελε την αγάπη , την φροντίδα, τη φιλία κανείς δεν τους τις έδινε ,γιατί κανείς δεν το πρόσεχε και κάθε μέρα πέρναγε απαρατήρητο.
Πολλές φορές τα άσχημα νέα ή μπορεί να είναι παραπλανητικά ή ψέματα και να μην ευσταθούν ή να γίνονται για πλάκα. Άρα πρέπει να είμαστε πραγματικά σίγουροι γι' αυτά που ακούμε και πιστεύουμε, ιδίως αν δεν τ' ακούσαμε με τ' αυτιά μας και τα μάθαμε από κάποιον άλλο.
Στη λίμνη μας ένα ψαράκι άκουσε ένα άσχημο νέο και το μοιράστηκε με ένα άλλο φίλο του. Επειδή όμως τίποτε δεν ήταν σίγουρο γι’ αυτό που έμαθε και επειδή οι σκέψεις και τα συναισθήματά του ήταν άσχημα , έπρεπε όλοι μαζί, ψάρια και παιδιά να του αλλάξουν τις σκέψεις.
Τι συμβαίνει όταν συναντάμε έναν καινούριο φίλο κοντά μας; Τι συναισθήματα και σκέψεις περνούν από το μυαλό μας; Μου αρέσει, καλός φαίνεται, συμπαθητικός, θέλω να τον γνωρίσω αλλά και δεν μου φέρνει συμπάθεια, δεν τον ξέρω, δεν τον εμπιστεύομαι, δεν έχω ανάγκη να γνωρίσω καινούριο φίλο τώρα κ.α. Όμως στη ζωή μας δε χρειάζεται να δίνουμε δεύτερη ευκαιρία σε κάποιον; Μήπως βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα; Μήπως δεν είμαστε αντικειμενικοί και παρασυρόμαστε από τις σκέψεις και τις απόψεις ενός άλλου φίλου μας?
Τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν βρεθούμε αντιμέτωποι με μια άσχημη κατάσταση; Είναι πάντα τα πράγματα όπως φαίνονται ή μπορεί να είναι και διαφορετικά; Μήπως πολλές φορές βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα;
Με τα παιδιά ασχοληθήκαμε αρχικά με τα βασικά συναισθήματα. Μοίρασα κάρτες στα παιδιά, σχηματίστηκαν ομαδούλες ανάλογα με το συναίσθημα της κάρτας που κρατούσαν, περιέγραψαν το συναίσθημα και αναφέρθηκαν σε ανάλογες εμπειρίες και στο τέλος, ανά ομαδούλες εκφράστηκαν. Σε φύλλο εργασίας ζωγράφισαν, σε κενό πρόσωπο, το συναίσθημα που ήθελαν και το παρουσίασαν στην τάξη.
Την Πέμπτη, 28 Ιανουαρίου του 2014, τα παιδιά παρακολούθησαν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα << Συναισθηματοβροχή >>. Τη διοργάνωση αυτού του προγράμματος είχε << η Κιβωτός της Γνώσης>> και αποτελούσε προέκταση του εκπαιδευτικού προγράμματος του Σχολείου μας, << Εγώ, εσύ, όλοι εμείς, προσπαθούμε μαζί >>. Τι περιείχε αυτό το πρόγραμμα; Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι η ικανότητα του ανθρώπου να αναγνωρίζει και να εκδηλώνει τα συναισθήματά του. Μέσα από το διασκεδαστικό κόσμο των παιχνιδιών, τα παιδιά γνωρίζουν τον κόσμο των συναισθημάτων.
Η αγάπη του Οδυσσέα προς τους συντρόφους του και η προσπάθειά του να είναι ενωμένοι και αγαπημένοι για να μπορέσουν όλοι μαζί να ξεπεράσουν τις δυσκολίες του ταξιδιού τους , μας έδωσε τη δυνατότητα ν’ ασχοληθούμε με τα συναισθήματα ( συνεργασία, αλληλοβοήθεια, φιλία , αγάπη , όλοι μαζί και ας είμαστε διαφορετικοί). Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε να ζωγραφίσουμε τα καράβια των συναισθημάτων.
